Lijkrede voor Louis Leysen

Ik ben hier vandaag niet om met een paar woorden uw droefheid weg te nemen. Dat kan ik niet, dat kan enkel de tijd en het besef dat men verder moet leven.
Ik deel wel in uw smart en pijn zoals de Koninklijke Verbroedering en ook de ganse Koninklijke Vereniging van het 5 Linie Regiment dat doen.
Ik ben hier ook niet om afscheid te nemen van Louis want afscheid nemen heeft iets onherstelbaars, iets eeuwigs. Maar voor mij is de dood geen einde maar wel een breuklijn, een overgang naar iets wat ik niet ken maar waarvan ik geloof dat het er is. Voor mij is het leven niet iets dat van nergens naar nergens gaat en dus Louis ben jij nu ergens of ben je iets anders maar nog altijd Louis.
Ik ben hier ook niet om Louis te bewieroken, want dan zou iedereen zeggen, het zijn mooie woorden maar hij meent het niet. Want inderdaad  Louis, je waart niet altijd een gemakkelijk man, niet voor de Koninklijke Verbroedering en niet voor mij. Je zei wat je meende, aangenaam of niet. Ik was het niet altijd met je eens en jij waart dat ook niet met mij.
Maar wat wordt meer op prijs gesteld?
Een jaknikker, een meeloper of iemand met een mening en die ook verdedigt. Jij behoort tot die laatsten. Het werd je niet altijd in dank afgenomen maar het toonde wel je bezorgdheid voor je Koninklijke Verbroedering, voor het 5 Linie Regiment en voor je overtuiging. Antwerpen was de stad waar je van hield, Vlaanderen de regio waartoe je behoorde, maar België was het land waarvoor je ging, je vaderland waarop je trots was. Die overtuiging en die mening heb je steeds uitgedragen, zonder twijfelen, zonder compromissen en met volle inzet.

 

Louis, ik en de Koninklijke Verbroedering en het 5 Linie Regiment zullen je  missen, erg missen.
Je behoort tot de oude garde en de garde geeft zich niet over, ze sterft.
Je behoort tot hen die altijd present zijn, weer of geen weer; die present zijn omdat ze dat als hun plicht beschouwen niet door iemand opgelegd maar komend uit zichzelf, omdat ze geloven dat het zo moet.
Zo zijn er niet veel meer. Je behoort tot die voorzitters die niet snel bereid zijn hun prerogatieven en die van hun Verbroedering op te geven. Dat is het essentiële kenmerk van een voorzitter die hart heeft voor zijn Verbroedering.
Je waart ook onze man in Antwerpen en dat was en blijft belangrijk want tenslotte is het 5 Linie een Regiment van Antwerpen.
Je waart de man die de Koninklijke Verbroedering overeind heeft gehouden ook al moest je daarvoor soms tegen de stroom oproeien en dwars liggen, maar wanneer dwars liggen de eigen zaak ten goede komt, dan is het vastberadenheid.
Je waart, voor hen die je beter kenden, ook een man met humor, beter gezegd wellicht met milde ironie en besef voor beperkingen en voor wat al dan niet mogelijk was.
Je waart, Louis, een goed man en een paar goede mannen hebben we altijd nodig.
Je laatste grote activiteit was de viering van het 75 jarig bestaan van de Koninklijke Verbroedering; het was een waardige viering, een mooi feest waar niet enkel de Verbroedering maar ook jij de jubilaris waart en ik zag dat je tevreden was.
Louis, je hebt geen testament nagelaten voor de Koninklijke Verbroedering, maar dat hoeft niet want ik weet ook zo wat er in gestaan zou hebben: “Mannen niet opgeven, niet afgeven, verder doen.”
Vandaag moeten we jou afgeven, maar opgeven dat doen we niet. En ik weet dat, vanuit dat ergens anders waar je thans bent, je naar ons kijkt, naar mij kijkt en zegt: “ ziede wel dat ik gelijk heb.”
Jawel, Louis, dat gelijk geef ik je en volgende keer als ik je in dat elders ontmoet dan spreken we daar nog eens over.
Bedankt Louis

Pierre Peeters
Kolonel Stafbrevethouder op rust
Voorzitter
Koninklijke Vereniging van het 5 Linie Regiment